-
1 justice civile
justice civilecivilní soudnictvícivilní soudy -
2 justice civile
-
3 justice civile
сущ. -
4 justice
f1) правосудие, юстиция, отправление правосудияadministrer la justice — отправлять правосудие;
en bonne justice — в соответствии с требованиями справедливости;
dénier la justice — отказывать в правосудии;
rendre la justice — отправлять правосудие;
2) органы юстиции, судебная система; судactionner [agir, aller] en justice — обращаться в суд, возбуждать дело в суде, предъявлять иск в суде;
assigner [attaquer, citer] en justice — вызывать в суд, привлекать к судебной ответственности;
comparaître en justice — ( в уголовном процессе) являться в суд лично; ( в гражданском процессе) в судах общей юрисдикции - назначать судебного представителя; в судах специальной юрисдикции - назначать судебного представителя или являться в суд лично;
déduire en justice — передавать дело в суд; обосновывать правомерность требований ( в гражданском процессе);
défendre en justice — быть ответчиком [отвечать] в суде; осуществлять судебную защиту;
déférer en justice — передавать в суд;
déposer en justice — давать показания в суде;
ester en justice — быть истцом и ответчиком [искать и отвечать] в суде, выступать в качестве стороны в гражданском процессе;
paraître en justice — предстать [отвечать] перед судом;
plaider en justice — обосновывать в судебном заседании свои требования или возражения, выступать в суде;
porter en justice — передавать в суд;
poursuivre en justice — привлекать к судебной ответственности;
saisir la justice — передавать дело в суд, возбуждать дело в суде;
se dérober à la justice — скрываться от суда;
s'en rapporter à justice — оставлять на усмотрение суда;
traduire [traîner] en justice — привлекать к судебной ответственности
3) должностные лица общих ( в отличие от административных) судебных учреждений•- basse justice
- justice civile
- justice criminelle
- justice étatique
- justice internationale
- justice maritime
- justice militaire
- justice pénale
- justice politique
- justice répressive
- justice sociale -
5 justice
f1. (légalité) справедли́вость;rétablir la justice — восстана́вливать/восстанови́ть справедли́вость; se battre pour la justice — сража́ться ipf. за справедли́вость; faire régner la justice — установи́ть <восстанови́ть> pf. справедли́вость; доби́ться pf. торжества́ справедли́вости élevé.; agir selon la justice — де́йствовать ipf. <поступа́ть/поступи́ть> по справедли́вости; c'est justice — э́то справедли́во; en toute justice — по [всей] справедли́востиla justice d'une décision — справедли́вость реше́ния;
2. (action de faire droit) правосу́дие, суд ◄-а'►;demander justice — иска́ть ipf. правосу́дия; justice est faite — пригово́р приведён в исполне́ние; ● rendre justice à qn. — воздава́ть/возда́ть до́лжное кому́-л.; obtenir justice de qn. — добива́ться/доби́ться справедли́вости у кого́-л.; faire justice de qn. — стро́го взы́скивать/взыска́ть с кого́-л.; faire justice de qch. — опроверга́ть/опрове́ргнуть (réfuter) — что-л.; se faire justice — накла́дывать/наложи́ть на себя́ ру́киexercer (rendre) la justice avec rigueur — верши́ть ipf. <осуществля́ть/осуществи́ть> правосу́дие со всей стро́гостью;
3. (juridiction) суде́бное ве́домство; юсти́ция; суд (tribunal);la justice militaire — вое́нная юсти́ция; les gens de justice — суде́бные чино́вники; рабо́тники юсти́ции RS; la justice de paix — мирово́й суд; le ministère de la justice — министе́рство юсти́ции; le Palais de justice RF — Дворе́ц правосу́дия; les frais de justice — суде́бные изде́ржки; un repris de justice — рецидиви́ст; déférer à la justice — предава́ть/преда́ть суду́, суди́ть ipf.; poursuivre qn. en justice — подава́ть/ пода́ть на кого́-л. в суд; être traduit en justice — представа́ть/предста́ть пе́ред судо́м, быть привлечённым к суде́бной отве́тственности <к суду́>; passer en justice — быть суди́мым, находи́ться под су дом; témoigner en justice — быть свиде́телем по како́му-л. де́лу; ● être brouillé avec la justice — быть не в лада́х с правосу́диемla justice civile — правосу́дие по гражда́нским дела́м;
-
6 justice
ffaire régner la justice — установить справедливостьen bonne justice — по справедливости; по правде говоряc'est justice — это справедливо, это правильно••il y a une justice! разг. — поделом ему; есть на свете справедливость!2) правота3) правосудиеdemander justice — искать правосудияfaire justice de qn — расправиться с кем-либоfaire justice de qch — не оставить камня на камнеse faire justice — покончить с собойse faire justice soi-même — отомстить за себяrendre justice — творить судse rendre justice — признать свои заслугиjustice de paix — мировой судhaute justice ист. — право разрешать важнейшие дела и выносить смертные приговорыdécision de la justice — решение судаgens de justice — судебные работники; адвокатыpoursuivre qn en justice — подать на кого-либо в суд6)Ministère de la Justice, la Justice — министерство юстиции -
7 justice
f. (de justitia) 1. справедливост, правда; la justice sociale социална справедливост; 2. правота; 3. правосъдие, съд; съдебно ведомство; юриспруденция; justice militaire военно съдебно ведомство; justice civile гражданска юриспруденция; déni de justice отказ от даване на правосъдие (от страна на съдия); être appelé en justice извикан съм пред съда. Ќ demander justice искам, търся правосъдие; basse justice ист. феодално право за разрешаване на малки дела; descente de justice обиск; faire justice а qqn. обезщетявам някого; признавам правото на някого; faire justice de qqn. саморазправям се с някого; отмъщавам си; faire justice d'une chose справям се сам с нещо; se faire justice отмъщавам си; убивам се; palais de justice съдебна палата; la Justisse Темида; raide comme la justice вцепенен, който не може да се отпусне, стегнат, вдървен. Ќ Ant. crime, iniquité, injustice. -
8 natural justice
-
9 High Court (of Justice)
High Court (of Justice) n: tribunal suprême en matière civile en Angleterre et au Pays de Galles. -
10 civil
-E adj.1. (qui concerne les citoyens) гражда́нский;état civil — гражда́нское состоя́ние; mariage civil — гражда́нский брак; la justice civile — правосу́дие по гражда́нским дела́м; guerre civile — гражда́нская война́; code civil — гражда́нский ко́декс; partie civile dr. — гражда́нский исте́ц; se constituer partie civile — предъявля́ть/ предъяви́ть гражда́нский иск; mort civile dr. — гражда́нская смерть; enterrement civil — гражда́нские по́хороныdroits civils — гражда́нские права́;
2. (opposé à militaire) шта́тский;vêtement civil — шта́тское <гражда́нское> пла́тье
3. vx. (poli) ве́жливый, учти́вый;il a été civil à mon égard — он был со мной ве́жлив
■ m1. (personne) шта́тский 2. (habit) шта́тское пла́тье n indécl., гражда́нская оде́жда;en civil — в шта́тском
3. (état) гражда́нская жизнь, гражда́нка fam.;rentrer dans le civil — возвраща́ться/верну́ться, возврати́ться к гражда́нской жи́зниdans le civil — на гражда́нской слу́жбе, на гражда́нке fam.;
4. dr.:poursuivre qn. au civil — подава́ть/пода́ть на кого́-л. гражда́нский иск
-
11 правосудие по гражданским делам
ngener. justice civileDictionnaire russe-français universel > правосудие по гражданским делам
-
12 civilní soudnictví
civilní soudnictvíjustice civile -
13 civilní soudy
civilní soudyjustice civile -
14 jure
1.jūs, jūris, n. [kindred to Sanscr. yūsh, the same; cf. Gr. zômos], broth, soup, sauce (class.):II.cum una multa jura confundit cocus,
Plaut. Most. 1, 3, 120:quo pacto ex jure hesterno panem atrum vorent,
Ter. Eun. 5, 4, 17:in jus vocat pisces cocus,
Varr. R. R. 3, 9:negavit, se jure illo nigro delectatum,
Cic. Tusc. 5, 34, 98:in ea cena cocus meus praeter jus fervens nihil potuit imitari,
id. Fam. 9, 20, 2:tepidum,
Hor. S. 1, 3, 81:male conditum,
id. ib. 2, 8, 69.—In a sarcastic lusus verbb.: Verrinum, hog-broth, or the justice of Verres, Cic. Verr. 2, 1, 46, § 121.—Transf., juice, mixture:2.addita creta in jus idem,
the juice of the purple-fish, Plin. 35, 6, 26, § 44.jūs, jūris ( gen. plur. jurum for jurium, Plaut. Ep. 3, 4, 86; Cato ap. Charis. p. 72 and 109 P.:I.juribus,
Dig. 13, 5, 3, § 1; Charis. p. 19: jure, arch. dat., Liv. 42, 28, 6; Corp. Ins. Lat. 198, 31), n. [kindred with Sanscr. yu, to join; cf. zeugnumi, jungo, qs. the binding, obliging; cf. lex from ligo], right, law, justice.Lit. (class.; in plur. very rare, except in nom. and acc.), that which is binding or obligatory; that which is binding by its nature, right, justice, duty:II.juris praecepta sunt haec, honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere,
Just. Inst. 1, 1, 3: jus naturale est quod natura omnia animalia docuit...videmus etenim cetera quoque animalia istius juris perita censeri, Dig. 1, 1, 1, § 3; Just. Inst. 1, 2 prooem.: omnes boni ipsam aequitatem et jus ipsum amant;per se jus est appetendum,
Cic. Leg. 1, 18, 48: Gy. Amabo, hicine istuc decet? Le. Jusque fasque est, Plaut. As. 1, 1, 20:jus hic orat,
id. Trin. 5, 2, 37; id. Ps. 1, 5, 123:omnium legum atque jurium fictor, conditor cluet,
id. Ep. 3, 4, 90:jus hominum situm est in generis humani societate,
Cic. Tusc. 1, 26, 64:tenere,
id. Caecin. 11:obtinere,
to maintain, id. Quint. 9:de jure alicui respondere,
to lay down the law, id. de Or. 2, 33, 142:respondere,
id. Leg. 1, 4, 12: dicere, to pronounce judgment, give a judicial decision, as, e. g. the prætor:a Volcatio, qui Romae jus dicit,
id. Fam. 13, 14; Verg. A. 7, 246; cf.:jura dare,
id. ib. 1, 507:praetor quoque jus reddere dicitur, etiam cum inique decernit,
Dig. 1, 1, 11: quid dubitas dare mihi argentum? S. Jus petis, fateor, you ask what is right, reasonable, Plaut. Ps. 5, 2, 16:jus publicum,
common right, Ter. Phorm. 2, 3, 65:jura communia,
equal rights, Cic. Div. 1, 5:divina ac humana,
id. Off. 1, 26:belli,
id. Div. 2, 77:gentium,
the law of nations, id. Off. 3, 5:quod naturalis ratio inter omnes homines constituit, id apud omnes populos peraeque custoditur, vocaturque jus gentium,
Gai. Inst. 1, 1:civile,
the civil law, Cic. Verr. 2, 1, 42, § 109: quod quisque populus ipse sibi jus constituit, id ipsius proprium est vocaturque jus civile, Gai Inst. 1, 1:pontificium,
Cic. Dom. 13, 34:praediatorium,
id. Balb. 20:conjugialia,
Ov. M. 6, 536:jus est, apponi pernam frigidam,
Plaut. Pers. 1, 3, 26:jus fasque est,
human and divine right, id. Cist. 1, 1, 22:juris nodos solvere,
Juv. 8, 50.— Abl.: jūrĕ, adverb., with justice, justly:jure in eum animadverteretur,
Cic. Verr. 2, 5, 8, § 19:jure ac merito,
id. ib. 2, 5, 67, § 172; id. Cat. 3, 6, 14; Juv. 2, 34:et jure fortasse,
id. Tusc. 3, 12, 26:et fortasse suo jure,
id. Fin. 5, 2, 4:te ipse, jure optimo, merito incuses licet,
with perfect justice, Plaut. Most. 3, 2, 24:optimo jure,
Cic. Off. 1, 31, 111; cf.: pleno jure, Gai Inst. 1, 5, 14:justo jure,
Liv. 21, 3, 4; cf.opp. to injuria: non quaero, jure an injuria sint inimici,
Cic. Verr. 2, 2, 61, § 150: summum jus, the extremity or utmost rigor of the law:non agam summo jure tecum,
id. ib. 2, 5, 2, §4: ex quo illud, Summum jus, summa injuria, factum est jam tritum sermone proverbium,
id. Off. 1, 10, 33;so opp. (aequum et bonum habere quod defendant), si contra verbis et litteris, et, ut dici solet, summo jure contenditur,
id. Caecin. 23, 65.Transf.A.A place where justice is administered, a court of justice:B.in jus ambula,
come before a magistrate, Plaut. Rud. 3, 6, 22; Ter. Phorm. 5, 7, 43:in jus ire,
Nep. Att. 6, 4:cum ad praetorem in jus adissemus,
Cic. Verr. 2, 4, 65, § 147:in jus acres procurrunt,
Hor. S. 1, 7, 20:aliquem in jus vocare,
Cic. Verr. 2, 2, 76, § 187; Hor. S. 2, 5, 29:aliquem in jus rapere,
id. ib. 1, 9, 77;2, 3, 72: trahere,
Juv. 10, 87.—Justice, justness of a thing:C.absolverunt, admiratione magis virtutis, quam jure causae,
Liv. 1, 26.—Legal right, power, authority, permission:cum plebe agendi,
Cic. Leg. 2, 12, 31:materiae caedendae,
Liv. 5, 55.—Of particular rights: jus eundi, a right of way, Gai Inst. 2, 31:jus agendi, aquamve ducendi,
id. ib.:altius tollendi vel prospiciendi,
id. ib. 4, 3: jus civitatis, the right to obtain the privileges of citizenship (cf. civitas;v. Krebs, Antibarb. p. 640),
Cic. Arch. 5, 11; id. Caecin. 34, 98; 35, 102; id. Verr. 2, 4, 11,§ 26:jus capiendi,
Juv. 1, 56:testandi,
id. 16, 51; cf. 6, 217: jus trium liberorum, Sen. ap. Lact. 1, 16, 10:patrium,
the power of life and death over their children, Liv. 1, 26:homines recipere in jus dicionemque,
id. 21, 61:sub jus judiciumque regis venire,
id. 39, 24:(homo) sui juris,
his own master, independent, Cic. Verr. 2, 1, 7, § 18:jus ad mulieres,
over the women, Plaut. Cas. 2, 2, 22:ut eodem jure essent, quo fuissent,
Cic. Verr. 2, 3, 6, § 13; cf.:melius, quod nil animis in corpora juris natura indulget,
Juv. 2, 139.— The legal forms of the old jurists:jus Flavianum,
Dig. 1, 2, 2, § 7. -
15 jus
1.jūs, jūris, n. [kindred to Sanscr. yūsh, the same; cf. Gr. zômos], broth, soup, sauce (class.):II.cum una multa jura confundit cocus,
Plaut. Most. 1, 3, 120:quo pacto ex jure hesterno panem atrum vorent,
Ter. Eun. 5, 4, 17:in jus vocat pisces cocus,
Varr. R. R. 3, 9:negavit, se jure illo nigro delectatum,
Cic. Tusc. 5, 34, 98:in ea cena cocus meus praeter jus fervens nihil potuit imitari,
id. Fam. 9, 20, 2:tepidum,
Hor. S. 1, 3, 81:male conditum,
id. ib. 2, 8, 69.—In a sarcastic lusus verbb.: Verrinum, hog-broth, or the justice of Verres, Cic. Verr. 2, 1, 46, § 121.—Transf., juice, mixture:2.addita creta in jus idem,
the juice of the purple-fish, Plin. 35, 6, 26, § 44.jūs, jūris ( gen. plur. jurum for jurium, Plaut. Ep. 3, 4, 86; Cato ap. Charis. p. 72 and 109 P.:I.juribus,
Dig. 13, 5, 3, § 1; Charis. p. 19: jure, arch. dat., Liv. 42, 28, 6; Corp. Ins. Lat. 198, 31), n. [kindred with Sanscr. yu, to join; cf. zeugnumi, jungo, qs. the binding, obliging; cf. lex from ligo], right, law, justice.Lit. (class.; in plur. very rare, except in nom. and acc.), that which is binding or obligatory; that which is binding by its nature, right, justice, duty:II.juris praecepta sunt haec, honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere,
Just. Inst. 1, 1, 3: jus naturale est quod natura omnia animalia docuit...videmus etenim cetera quoque animalia istius juris perita censeri, Dig. 1, 1, 1, § 3; Just. Inst. 1, 2 prooem.: omnes boni ipsam aequitatem et jus ipsum amant;per se jus est appetendum,
Cic. Leg. 1, 18, 48: Gy. Amabo, hicine istuc decet? Le. Jusque fasque est, Plaut. As. 1, 1, 20:jus hic orat,
id. Trin. 5, 2, 37; id. Ps. 1, 5, 123:omnium legum atque jurium fictor, conditor cluet,
id. Ep. 3, 4, 90:jus hominum situm est in generis humani societate,
Cic. Tusc. 1, 26, 64:tenere,
id. Caecin. 11:obtinere,
to maintain, id. Quint. 9:de jure alicui respondere,
to lay down the law, id. de Or. 2, 33, 142:respondere,
id. Leg. 1, 4, 12: dicere, to pronounce judgment, give a judicial decision, as, e. g. the prætor:a Volcatio, qui Romae jus dicit,
id. Fam. 13, 14; Verg. A. 7, 246; cf.:jura dare,
id. ib. 1, 507:praetor quoque jus reddere dicitur, etiam cum inique decernit,
Dig. 1, 1, 11: quid dubitas dare mihi argentum? S. Jus petis, fateor, you ask what is right, reasonable, Plaut. Ps. 5, 2, 16:jus publicum,
common right, Ter. Phorm. 2, 3, 65:jura communia,
equal rights, Cic. Div. 1, 5:divina ac humana,
id. Off. 1, 26:belli,
id. Div. 2, 77:gentium,
the law of nations, id. Off. 3, 5:quod naturalis ratio inter omnes homines constituit, id apud omnes populos peraeque custoditur, vocaturque jus gentium,
Gai. Inst. 1, 1:civile,
the civil law, Cic. Verr. 2, 1, 42, § 109: quod quisque populus ipse sibi jus constituit, id ipsius proprium est vocaturque jus civile, Gai Inst. 1, 1:pontificium,
Cic. Dom. 13, 34:praediatorium,
id. Balb. 20:conjugialia,
Ov. M. 6, 536:jus est, apponi pernam frigidam,
Plaut. Pers. 1, 3, 26:jus fasque est,
human and divine right, id. Cist. 1, 1, 22:juris nodos solvere,
Juv. 8, 50.— Abl.: jūrĕ, adverb., with justice, justly:jure in eum animadverteretur,
Cic. Verr. 2, 5, 8, § 19:jure ac merito,
id. ib. 2, 5, 67, § 172; id. Cat. 3, 6, 14; Juv. 2, 34:et jure fortasse,
id. Tusc. 3, 12, 26:et fortasse suo jure,
id. Fin. 5, 2, 4:te ipse, jure optimo, merito incuses licet,
with perfect justice, Plaut. Most. 3, 2, 24:optimo jure,
Cic. Off. 1, 31, 111; cf.: pleno jure, Gai Inst. 1, 5, 14:justo jure,
Liv. 21, 3, 4; cf.opp. to injuria: non quaero, jure an injuria sint inimici,
Cic. Verr. 2, 2, 61, § 150: summum jus, the extremity or utmost rigor of the law:non agam summo jure tecum,
id. ib. 2, 5, 2, §4: ex quo illud, Summum jus, summa injuria, factum est jam tritum sermone proverbium,
id. Off. 1, 10, 33;so opp. (aequum et bonum habere quod defendant), si contra verbis et litteris, et, ut dici solet, summo jure contenditur,
id. Caecin. 23, 65.Transf.A.A place where justice is administered, a court of justice:B.in jus ambula,
come before a magistrate, Plaut. Rud. 3, 6, 22; Ter. Phorm. 5, 7, 43:in jus ire,
Nep. Att. 6, 4:cum ad praetorem in jus adissemus,
Cic. Verr. 2, 4, 65, § 147:in jus acres procurrunt,
Hor. S. 1, 7, 20:aliquem in jus vocare,
Cic. Verr. 2, 2, 76, § 187; Hor. S. 2, 5, 29:aliquem in jus rapere,
id. ib. 1, 9, 77;2, 3, 72: trahere,
Juv. 10, 87.—Justice, justness of a thing:C.absolverunt, admiratione magis virtutis, quam jure causae,
Liv. 1, 26.—Legal right, power, authority, permission:cum plebe agendi,
Cic. Leg. 2, 12, 31:materiae caedendae,
Liv. 5, 55.—Of particular rights: jus eundi, a right of way, Gai Inst. 2, 31:jus agendi, aquamve ducendi,
id. ib.:altius tollendi vel prospiciendi,
id. ib. 4, 3: jus civitatis, the right to obtain the privileges of citizenship (cf. civitas;v. Krebs, Antibarb. p. 640),
Cic. Arch. 5, 11; id. Caecin. 34, 98; 35, 102; id. Verr. 2, 4, 11,§ 26:jus capiendi,
Juv. 1, 56:testandi,
id. 16, 51; cf. 6, 217: jus trium liberorum, Sen. ap. Lact. 1, 16, 10:patrium,
the power of life and death over their children, Liv. 1, 26:homines recipere in jus dicionemque,
id. 21, 61:sub jus judiciumque regis venire,
id. 39, 24:(homo) sui juris,
his own master, independent, Cic. Verr. 2, 1, 7, § 18:jus ad mulieres,
over the women, Plaut. Cas. 2, 2, 22:ut eodem jure essent, quo fuissent,
Cic. Verr. 2, 3, 6, § 13; cf.:melius, quod nil animis in corpora juris natura indulget,
Juv. 2, 139.— The legal forms of the old jurists:jus Flavianum,
Dig. 1, 2, 2, § 7. -
16 action
f1) действие; деятельность2) искexercer [intenter, introduire, porter] une action — предъявлять иск;
•action civile jointe à l'action publique, action civile devant la juridiction pénale, action civile au pénal — гражданский иск в уголовном деле
action en rédhibition, action rédhibitoire — иск о расторжении договора ( в связи со скрытыми недостатками предмета купли-продажи)
action en régularisation de la constitution — иск об устранении нарушений при образовании товарищества
action en rescision pour (cause de) lésion — иск о расторжении договора в связи с его существенной убыточностью для одной из сторон
action en résiliation, action en résolution, action résolutoire — иск о расторжении договора в связи с неисполнением своих обязательств контрагентом
- action administrativeaction en responsabilité quasi délictuelle — иск о возмещении вреда ( причинённого по неосторожности)
- action alimentaire
- action amortie
- action ancienne
- action en annulation
- action d'apport
- action attachée à la personne
- action d'avarie
- action en bornage
- action cambiaire
- action de capital
- action en civil
- action civile
- action civile en réparation
- action coercitive
- action collective
- action en complainte
- action en concurrence déloyale
- action confessoire
- action en constatation
- action en contestation d'état
- action en contrefaçon
- action de contribution
- action cotée
- action cotée en Bourse
- action en déchéance
- action en déclaration de nullité
- action en déclaration de simulation
- action déclaratoire
- action en délaissement
- action délictuelle
- action en délivrance
- action dérivant de
- action en désaveu de paternité
- action en désaveu
- action devant être soumise à
- action en diffamation
- action diplomatique
- action directe
- action disciplinaire
- action à dividende prioritaire
- action en divorce
- action en dommages-intérêts
- action sans droit de vote
- action à droit de vote plural
- action à droit de vote prioritaire
- action éducative
- action en enrichissement sans cause
- action estimatoire
- action d'estropier
- action d'état
- action en expulsion
- action extra-patrimoniale
- action aux fins de subsides
- action fiscale
- action en garantie
- action en garantie incidente
- action en garantie principale
- action gouvernementale
- action hypothécaire
- action immobilière
- action immobilisée
- action de in rem verso
- action en indemnisation
- action indirecte
- action individuelle
- action en inscription de faux
- action internationale
- action interrogatoire
- action de jouissance
- action judiciaire
- action judiciaire de la police
- action en justice
- action en levée d'une saisie-arrêt
- action libérée
- action en matière de sociétés
- action mixte
- action mobilière
- action négatoire
- action nominative
- action non cotée
- action normative
- action nouvelle
- action en nullité
- action en nullité du brevet
- action de numéraire
- action oblique
- action ordinaire
- action à ordre
- action en paiement
- action en paiement d'un effet
- action en paiement du salaire
- action en partage
- action patrimoniale
- action paulienne
- action pénale
- action pendante
- action personnelle
- action en pétition d'hérédité
- action pétitoire
- action au porteur
- action possessoire
- action du pouvoir exécutif
- action de préférence
- action préjudicielle
- action de prestation d'aliments
- action préventive
- action principale
- action de priorité
- action provocatoire
- action publique
- action en réclamation d'état
- action reconventionnelle
- action en recours
- action en recouvrement
- action récursoire
- action en réduction pour excès
- action réelle
- action réelle immobilière
- action en remboursement
- action en réparation
- action en répétition de l'indu
- action repressive
- action en responsabilité
- action en restitution
- action en revendication
- action en revendication d'hérédité
- action en révocation
- action en simulation
- action sociale
- action solidaire
- action souscrite
- action subrogatoire
- action successorale
- action syndicale en justice
- action en uniforme
- action ut singuli
- action à vote double
- action à vote plural -
17 ministero
m ministry( gabinetto) government, ministry* * *ministero s.m.1 (ufficio, funzione) office, function; (eccl.) ministry: un alto ministero, a high office; svolgere un ministero di pace, to carry out a mission of peace // il sacro ministero, the (sacred) ministry2 (ministero, dipartimento amministrativo dello Stato) Ministry, Office, Board; (negli Stati Uniti) Department // ministero dell'aeronautica, (GB) Air Ministry, (USA) Department of the Air Force // ministero degli (affari) esteri, Ministry of Foreign Affairs, (GB) Foreign Office, (USA) Department of State // ministero degli (affari) interni, Ministry of the Interior, (GB) Home Office, (USA) Department of the Interior // ministero per gli affari sociali, (in Italia) Ministry for Social Affairs // ministero dell'agricoltura e foreste, Ministry of Agriculture and Forestry, (GB) Ministry of Agriculture, Fisheries and Food, (USA) Department of Agriculture // ministero dell'ambiente, Ministry of the Environment, (GB) Department of the Environment // ministero per le aree urbane, (in Italia) Ministry for Urban Development and Rehabilitation // ministero dei beni culturali, (in Italia) Ministry for Arts and Culture // ministero del bilancio, Ministry of the Budget, (GB) the Treasury, (USA) Office of Management and Budget // ministero del commercio con l'estero, Ministry of Foreign Trade, (GB) Overseas Trade Ministry, (USA) US International Trade Commission // ministero della difesa, Ministry of Defence, (USA) Department of Defense // ministero delle finanze, Ministry of Finance, (GB) Exchequer (o Ministry of Finance), (USA) Department of the Treasury // ministero della funzione pubblica, (in Italia) Ministry for the Civil Service // ministero di grazia e giustizia, Ministry of Justice, (USA) Department of Justice // ministero della guerra, Ministry of War, (GB) War Office, (USA) Department of War // ministero dell'industria, commercio e artigianato, Ministry of Industry and Trade, (GB) Department of Trade and Industry, (USA) Department of Commerce // ministero del lavoro e della previdenza sociale, Ministry of Labour and Social Security, (GB) Department of Employment, (USA) Department of Labor // ministero dei lavori pubblici, (in Italia) Ministry of Public Works // ministero della Marina, Ministry of the Navy, (GB) Admiralty, (USA) Department of the Navy // ministero della marina mercantile, Ministry of the Merchant Marine, (GB) Marine Division of the Department of Trade, (USA) Maritime Administration of the Department of Commerce // ministero delle partecipazioni statali, Ministry of State Investment, (GB) National Enterprise Board // ministero per le politiche comunitarie, (nei paesi della CEE) Ministry for EEC Policy // ministero delle poste e telecomunicazioni, Ministry of Post and Telecommunications, (GB) Post Office Board, (USA) Post Office Department // ministero della protezione civile, Ministry for Civil Defence, (USA) (a livello nazionale, ma non in qualità di ministero) Federal Emergency Board // ministero della pubblica istruzione, Ministry of Education, (GB) Department of Education and Science, (USA) Department of Health, Education and Welfare // ministero per i rapporti col parlamento, (in Italia) Ministry for Parliamentary Affairs // ministero della ricerca scientifica e tecnologica, (in Italia) Ministry of Scientific Research and Technology // ministero della sanità, della salute, Ministry of Health, (GB) Department of Health, (USA) Department of Health, Education and Welfare // ministero del tesoro, Ministry of the Treasury, (GB) the Treasury, (USA) Department of the Treasury // ministero dei trasporti e dell'aviazione civile, Ministry of Transport and Civil Aviation, (GB) Department of Transport and Civil Aviation Authority, (USA) Department of Transportation // ministero del turismo e dello spettacolo, Ministry of Tourism and Culture, (GB) British Tourist Authority, (USA) United States Travel Service (of the Department of Commerce)3 (Consiglio dei Ministri, governo) government, ministry; (Gabinetto) Cabinet: ministero radicale, radical government; fece parte del ministero Crispi, he served in Crispi's ministry; formare un ministero, to form a government (o a ministry o a Cabinet)4 (dir.) pubblico ministero, Public Prosecutor; (amer.) Prosecuting Attorney; District Attorney: la difesa e il pubblico ministero, the Defence and the Prosecution.* * *[minis'tɛro]sostantivo maschile1) pol. (governo) ministry, government3) dir.pubblico ministero — public prosecutor BE, prosecuting attorney AE
4) relig.•ministero dell'ambiente — (in GB) Department o Ministry of the Environment
ministero per i beni culturali e ambientali — = ministry of cultural heritage and environmental conservation
ministero della difesa — (in GB) Ministry of Defence; (negli USA) Department of Defense
ministero degli (affari) esteri — = foreign ministry, ministry of foreign affairs
ministero delle finanze — = finance ministry
ministero di grazia e giustizia — = ministry of Justice; (negli USA) Justice Department
ministero dell'interno — (in GB) Home Office; (negli USA) Department of the Interior
ministero del lavoro — = ministry of Employment; (negli USA) Labor Department
ministero delle poste e telecomunicazioni — = postal and telecommunications ministry
ministero della pubblica istruzione — = ministry of education
ministero della sanità — (in GB) Department of Health; (negli USA) Department of Health and Human Services
ministero del tesoro — (in GB) Treasury; (negli USA) Treasury Department
ministero dei trasporti — (in GB) Ministry of Transport; (negli USA) Department of Transportation
ministero dell'università e della ricerca scientifica e tecnologica — = ministry of university and of scientific and technological research
* * *ministero/minis'tεro/sostantivo m.1 pol. (governo) ministry, government4 relig. ministero sacerdotale ministryministero dell'ambiente (in GB) Department o Ministry of the Environment; ministero per i beni culturali e ambientali = ministry of cultural heritage and environmental conservation; ministero della difesa (in GB) Ministry of Defence; (negli USA) Department of Defense; ministero degli (affari) esteri = foreign ministry, ministry of foreign affairs; ministero delle finanze = finance ministry; ministero di grazia e giustizia = ministry of Justice; (negli USA) Justice Department; ministero dell'interno (in GB) Home Office; (negli USA) Department of the Interior; ministero del lavoro = ministry of Employment; (negli USA) Labor Department; ministero delle poste e telecomunicazioni = postal and telecommunications ministry; ministero della pubblica istruzione = ministry of education; ministero della sanità (in GB) Department of Health; (negli USA) Department of Health and Human Services; ministero del tesoro (in GB) Treasury; (negli USA) Treasury Department; ministero dei trasporti (in GB) Ministry of Transport; (negli USA) Department of Transportation; ministero dell'università e della ricerca scientifica e tecnologica = ministry of university and of scientific and technological research. -
18 иск
м.action f, poursuites f pl, demande f (en justice)гражда́нский иск — action civile
встре́чный иск — demande reconventionnelle, reconvention f
предъяви́ть иск — entamer des poursuites
предъяви́ть иск в суде́ — ester en justice
предъяви́ть иск кому́-либо на су́мму... — intenter une action civile contre qn pour une somme de...
ему́ отказа́ли в иске — il a été débouté de requête
* * *n1) law. action, action en justice, demande en justice, demande (en justice)2) econ. demande3) busin. plainte (devant un tribunal) -
19 ministro
m ministerministro degli Esteri Foreign Secretary, AE Secretary of Stateministro degli Interni Home Secretary, AE Secretary of the Interiorprimo ministro Prime Ministerconsiglio m dei ministri Cabinet* * *ministro s.m.1 (eccl.) minister, clergyman*, priest; (titolo) Minister: ministro della Chiesa, minister of religion2 (pol.) minister, secretary (of State): Primo ministro, Prime Minister, (o GB Premier); Consiglio dei Ministri, Cabinet; (della CEE) Council of Ministers // ministro senza portafoglio, Minister without portfolio // ministro dell'aeronautica, (GB) Secretary of State for Air (o Air Minister), (USA) Secretary of the Air Force // ministro degli (affari) esteri, Foreign Minister, (GB) Foreign Secretary, (USA) Secretary of State // ministro degli (affari) interni, Minister of the Interior, (GB) Home Secretary, (USA) Secretary of the Interior // ministro per gli affari sociali, (in Italia) Minister for Social Affairs // ministro dell'agricoltura e foreste, Minister of Agriculture and Forestry, (GB) Minister of Agriculture, Fisheries and Food, (USA) Secretary of Agri-culture // ministro dell'ambiente, Minister of the Environment, (GB) Secretary of State for the Environment // ministro per le aree urbane, (in Italia) Minister for Urban Development and Rehabilitation // ministro dei beni culturali, (in Italia) Minister for Arts and Culture // ministro del bilancio, (in Italia) Minister of the Budget // ministro del commercio con l'estero, (in Italia) Minister of Foreign Trade // ministro della difesa, Minister of Defence, (GB) Secretary of State for Defence (o Defence Secretary), (USA) Secretary of Defense // ministro delle finanze, Minister of Finance, (GB) Chancellor of the Exchequer, (USA) Secretary of the Treasury // ministro della funzione pubblica, (in Italia) Minister for the Civil Service // ministro di grazia e giustizia, Minister of Justice, (USA) Secretary of Justice (o Attorney General) // ministro della guerra, Minister of War, (GB) War Secretary (o form. Secretary of State for War), (USA) Secretary of War // ministro dell'industria, commercio e artigianato, Minister of Industry and Trade, (GB) President of the Board of Trade, (USA) Secretary of Commerce // ministro del lavoro e della previdenza sociale, Minister of Labour and Social Security, (USA) Secretary of Labor // ministro dei lavori pubblici, (in Italia) Minister of Public Works // ministro della marina, Minister of the Navy, (GB) First Lord of the Admiralty, (USA) Secretary of the Navy // ministro della marina mercantile, (in Italia) Minister of the Merchant Marine // ministro delle partecipazioni statali, (in Italia) Minister of State Investment // ministro per le politiche comunitarie, (nei paesi della CEE) Minister for EEC Policy // ministro delle poste e telecomunicazioni, Postmaster General // ministro della protezione civile, (in Italia) Minister for Civil Defence // ministro della pubblica istruzione, Minister of Education, (GB) Secretary of Education and Science, (USA) Secretary of Health, Education and Welfare // ministro per i rapporti col parlamento, (in Italia) Minister for Parliamentary Affairs // ministro della ricerca scientifica e tecnologica, (in Italia) Minister of Scientific Research and Technology // ministro della sanità, della salute, Minister of Health, (GB) Minister of Health and Social Security, (USA) Secretary of Health, Education and Welfare // ministro del tesoro, Minister of the Treasury, (GB) Chancellor of the Exchequer, (USA) Secretary of the Treasury // ministro dei trasporti e dell'aviazione civile, Minister of Transport and Civil Aviation, (GB) Secretary of State for Transport, (USA) Secretary of Transportation // ministro del turismo e dello spettacolo, (in Italia) Minister of Tourism and Culture3 (chi esercita un alto ufficio) minister4 (chi amministra) administrator, officer; (difensore) defender: i ministri della giustizia, the administrators of justice; ministro di pace, di civiltà, defender of peace, of civilization5 (diplomazia) (capo di legazione) minister: il Ministro d'Italia a Kabul, the Italian Minister in Kabul; ministro plenipotenziario, minister plenipotentiary.* * *[mi'nistro]sostantivo maschileprimo ministro — prime minister, premier
2) relig. minister, pastor3) dir. (diplomatico) minister•ministro dell'agricoltura — = agriculture minister; (in GB) Minister of Agriculture, Fisheries and Food; (negli USA) Secretary of Agriculture
ministro dell'ambiente — (in GB) Environment Secretary (of State), Secretary of State o Minister for the Environment
ministro della difesa — (in GB) Secretary of State for Defence; (negli USA) Defense Secretary
ministro degli (affari) esteri — = foreign minister; (in GB) Secretary of State for Foreign and Commonwealth Affairs; (negli USA) Secretary of State
ministro delle finanze — = finance minister
ministro di grazia e giustizia — = justice minister
ministro dell'interno — (in GB) Home Secretary; (negli USA) Secretary of the Interior
ministro del lavoro — (in GB) Minister of Employment; (negli USA) Secretary of Labor
ministro della pubblica istruzione — = minister for education
ministro della sanità — (in GB) Secretary of State for Health; (negli USA) Secretary of Health and Human Services
ministro del tesoro — = treasury minister; (in GB) Chancellor of the Exchequer; (negli USA) Treasury Secretary
ministro dei trasporti — (in GB) Secretary of State for Transport; (negli USA) Secretary of Transportation
* * *ministro/mi'nistro/ ⇒ 1sostantivo m.1 pol. (professione) minister; (titolo) (in GB) Secretary (of State); (negli USA) Secretary; primo ministro prime minister, premier; vice primo ministro deputy prime minister2 relig. minister, pastor; ministro del culto minister of religion3 dir. (diplomatico) ministerministro dell'agricoltura = agriculture minister; (in GB) Minister of Agriculture, Fisheries and Food; (negli USA) Secretary of Agriculture; ministro dell'ambiente (in GB) Environment Secretary (of State), Secretary of State o Minister for the Environment; ministro della difesa (in GB) Secretary of State for Defence; (negli USA) Defense Secretary; ministro degli (affari) esteri = foreign minister; (in GB) Secretary of State for Foreign and Commonwealth Affairs; (negli USA) Secretary of State; ministro delle finanze = finance minister; ministro di grazia e giustizia = justice minister; ministro ad interim acting minister; ministro dell'interno (in GB) Home Secretary; (negli USA) Secretary of the Interior; ministro del lavoro (in GB) Minister of Employment; (negli USA) Secretary of Labor; ministro senza portafoglio minister without portfolio; ministro della pubblica istruzione = minister for education; ministro della sanità (in GB) Secretary of State for Health; (negli USA) Secretary of Health and Human Services; ministro del tesoro = treasury minister; (in GB) Chancellor of the Exchequer; (negli USA) Treasury Secretary; ministro dei trasporti (in GB) Secretary of State for Transport; (negli USA) Secretary of Transportation. -
20 religio
rĕlĭgĭo (poét. rellĭgĭo), ōnis, f. [st1]1 [-] ce qui attache ou retient (au fig.); lien moral, obligation de conscience, attachement au devoir, sentiment d'honneur, intégrité, loyauté. - homo sine ullâ religione ac fide, Nep.: homme sans honneur et sans foi. - religio (jurisjurandi): respect pour la foi jurée, religion du serment, serment. - quod perterritus miles in civili dissensione timori magis quam religioni consulere consuerit, Caes. BC. 1, 67: parce que le soldat effrayé dans une guerre civile [a pris l'habitude] = a l'habitude d’obéir à la crainte plus qu’à son serment. [st1]2 [-] inquiétude de conscience, scrupule, conscience; soins minutieux (d'un auteur), goût scrupuleux, délicatesse, exactitude. - religionem alicui offerre (inducere, injicere): inspirer des scrupules à qqn. - religioni aliquid habere: se faire un scrupule de quelque chose. - religionem adhibere: montrer du scrupule. - religio est mihi dicere, Ter.: je me fais un scrupule de dire. - religioni alicujus servire, Liv.: ménager la délicatesse de qqn. - religionem solvere (exsolvere, eximere) ou religione servare: lever un scrupule. - augures consulti eam religionem exemere, Liv. 4, 31: les augures consultés levèrent ce scrupule. - religio Mario non fuerat, quo minus C. Glauciam occideret, Cic.: le scrupule n'avait pas empêché Marius de punir de mort Glaucia. [st1]3 [-] lien qui rattache l'homme à la Divinité, religion, sentiment religieux, piété. - inclita justitia religioque Numae Pompili erat, Liv. 1: Numa Pompilius était bien connu pour son sens de la justice et pour sa piété. - justitia erga deos religio dicitur, Cic.: la justice envers les dieux est appelée religion. - religio civitatis apparuerat, Liv. 5: le sentiment religieux de la cité s'était manifesté. [st1]4 [-] crainte religieuse, scrupule, idée superstitieuse, superstition, préjugé religieux, fanatisme. - religiones in rem publicam inducere, Cic.: introduire des superstitions dans la république. - religio portenti, Just.: idée superstitieuse qu'on attache à un prodige. [st1]5 [-] religion, culte religieux, honneur rendu aux dieux, rites, pratiques religieuses, doctrine religieuse, obligation religieuse. - in bello religionem retinere, Cic.: respecter pendant la guerre les pratiques religieuses. - de religionibus sacris et caerimoniis est contionatus Clodius, Cic.: Clodius a prononcé une harangue sur le culte et sur les cérémonies religieuses. - Druides religiones interpretantur, Caes. B. G. 6, 13: les Druides règlent les pratiques religieuses. - restituere civitati religionem, Cic.: rendre à la cité son culte. [st1]6 [-] caractère religieux, caractère sacré; respect religieux, sainteté, vénération. - fani religio, Cic.: caractère religieux d'un lieu consacré. - religio terrebat agrestes dira loci, Virg. En. 8, 349: la redoutable sainteté du lieu épouvantait les paysans. - religio signi: vénération pour une statue. [st1]7 [-] objet du culte, chose sacrée. - religionum praedo, Cic.: voleur d'objets sacrés. [st1]8 [-] avertissement des dieux, présage, oracle. - dixit religio, Virg.: l'oracle a prédit. [st1]9 [-] dette envers les dieux; infraction à la loi religieuse, impiété, sacrilège, profanation. - se religione exsolvere, Liv. 5: s'acquitter d'une dette envers les dieux. - alicujus supplicio religionem expiare, Cic.: punir le sacrilège de qqn. - sine religione, Cic.: sans profanation.* * *rĕlĭgĭo (poét. rellĭgĭo), ōnis, f. [st1]1 [-] ce qui attache ou retient (au fig.); lien moral, obligation de conscience, attachement au devoir, sentiment d'honneur, intégrité, loyauté. - homo sine ullâ religione ac fide, Nep.: homme sans honneur et sans foi. - religio (jurisjurandi): respect pour la foi jurée, religion du serment, serment. - quod perterritus miles in civili dissensione timori magis quam religioni consulere consuerit, Caes. BC. 1, 67: parce que le soldat effrayé dans une guerre civile [a pris l'habitude] = a l'habitude d’obéir à la crainte plus qu’à son serment. [st1]2 [-] inquiétude de conscience, scrupule, conscience; soins minutieux (d'un auteur), goût scrupuleux, délicatesse, exactitude. - religionem alicui offerre (inducere, injicere): inspirer des scrupules à qqn. - religioni aliquid habere: se faire un scrupule de quelque chose. - religionem adhibere: montrer du scrupule. - religio est mihi dicere, Ter.: je me fais un scrupule de dire. - religioni alicujus servire, Liv.: ménager la délicatesse de qqn. - religionem solvere (exsolvere, eximere) ou religione servare: lever un scrupule. - augures consulti eam religionem exemere, Liv. 4, 31: les augures consultés levèrent ce scrupule. - religio Mario non fuerat, quo minus C. Glauciam occideret, Cic.: le scrupule n'avait pas empêché Marius de punir de mort Glaucia. [st1]3 [-] lien qui rattache l'homme à la Divinité, religion, sentiment religieux, piété. - inclita justitia religioque Numae Pompili erat, Liv. 1: Numa Pompilius était bien connu pour son sens de la justice et pour sa piété. - justitia erga deos religio dicitur, Cic.: la justice envers les dieux est appelée religion. - religio civitatis apparuerat, Liv. 5: le sentiment religieux de la cité s'était manifesté. [st1]4 [-] crainte religieuse, scrupule, idée superstitieuse, superstition, préjugé religieux, fanatisme. - religiones in rem publicam inducere, Cic.: introduire des superstitions dans la république. - religio portenti, Just.: idée superstitieuse qu'on attache à un prodige. [st1]5 [-] religion, culte religieux, honneur rendu aux dieux, rites, pratiques religieuses, doctrine religieuse, obligation religieuse. - in bello religionem retinere, Cic.: respecter pendant la guerre les pratiques religieuses. - de religionibus sacris et caerimoniis est contionatus Clodius, Cic.: Clodius a prononcé une harangue sur le culte et sur les cérémonies religieuses. - Druides religiones interpretantur, Caes. B. G. 6, 13: les Druides règlent les pratiques religieuses. - restituere civitati religionem, Cic.: rendre à la cité son culte. [st1]6 [-] caractère religieux, caractère sacré; respect religieux, sainteté, vénération. - fani religio, Cic.: caractère religieux d'un lieu consacré. - religio terrebat agrestes dira loci, Virg. En. 8, 349: la redoutable sainteté du lieu épouvantait les paysans. - religio signi: vénération pour une statue. [st1]7 [-] objet du culte, chose sacrée. - religionum praedo, Cic.: voleur d'objets sacrés. [st1]8 [-] avertissement des dieux, présage, oracle. - dixit religio, Virg.: l'oracle a prédit. [st1]9 [-] dette envers les dieux; infraction à la loi religieuse, impiété, sacrilège, profanation. - se religione exsolvere, Liv. 5: s'acquitter d'une dette envers les dieux. - alicujus supplicio religionem expiare, Cic.: punir le sacrilège de qqn. - sine religione, Cic.: sans profanation.* * *Religio, religionis, foem. gen. Cic. Le soing et la cure qu'on ha d'obeir à Dieu, Religion, Crainte et amour de Dieu.\Ludibria religionum sunt haec. Liu. C'est se mocquer de Dieu. B.\Colere religionem. Cic. Servir bien Dieu.\Eripere religionem e domo Pontificis. Cic. La profaner.\Venire in religionem res aliqua dicitur. Cic. Quand les gents en commencent à faire scrupule.\Religio officii. Cic. Le soing qu'on met à faire son debvoir.\Religio. Plin. iunior. Un fort grand chagrin et soing qu'on ha de bien faire quelque chose.\Religio. Cic. Scrupule de conscience.\Religio est mihi. Terent. J'en fay conscience.\Religio mihi non est quo minus hoc faciam. Cic. Je ne fay point de conscience de faire cela.\Eximere religionem. Liuius. Oster le scrupule, Mettre hors de scrupule.\Exoluere religione, Vide EXOLVO. Oster le scrupule, Mettre hors de scrupule de conscience.\Religione se exoluere. Liu. Descharger sa conscience. B.\Habere religioni. Cicero. Craindre de faire quelque chose, En faire conscience.\Inducere religionem. Cic. Mettre en scrupule.\Obligare religione vel obstringere. Cic. Charger la conscience d'autruy, Le mettre en scrupule de conscience.\Offerre religionem alicui. Cic. Le mettre en scrupule et crainte de conscience.\Perfundere animos religione. Liu. Exciter à devotion. B.\Tangi religione. Liu. Estre esmeu de la crainte de Dieu.\Vertere in religionem. Liu. Faire conscience de quelque chose, Doubter et craindre que ce ne plaise point à Dieu.\Exemplar antiquae religionis. Cicero. Un exemplaire d'une droicte et bonne conscience.\Tum intelligetis qua religione dicant. Cic. De quelle fidelité et conscience ou preud'hommie.\Testimoniorum religionem et fidem nunquam ista natio coluit. Cic. Elle ne feit jamais compte ne conscience de se parjurer, et d'avoir esgard à son serment.
См. также в других словарях:
Justice civile — Droit civil Ne pas confondre avec Droit civil, le système juridique Systèmes juridiques … Wikipédia en Français
justice — [ ʒystis ] n. f. • 1080; lat. justitia 1 ♦ Juste appréciation, reconnaissance et respect des droits et du mérite de chacun. ⇒ droiture, équité, impartialité, intégrité, probité. Agir avec justice. « La justice est le respect de la dignité humaine … Encyclopédie Universelle
justice — Justice. s. f. Vertu morale, qui rend à chacun ce qui luy appartient. La justice est la Reine des vertus. ce Prince gouverne avec justice. les Estats sans justice sont de grands brigandages. chacun le sien, c est justice. il n y a point de… … Dictionnaire de l'Académie française
Justice De Paix En Suisse — Pour les autres articles nationaux, voir Justice de paix. Dans plusieurs cantons, dont Vaud, la justice civile concernant les problèmes n impliquant pas de sommes importantes sont traités par les juges de paix. Ce sont eux qui peuvent juger … Wikipédia en Français
Justice de paix en suisse — Pour les autres articles nationaux, voir Justice de paix. Dans plusieurs cantons, dont Vaud, la justice civile concernant les problèmes n impliquant pas de sommes importantes sont traités par les juges de paix. Ce sont eux qui peuvent juger … Wikipédia en Français
justice — (ju sti s ) s. f. 1° Règle de ce qui est conforme au droit de chacun ; volonté constante et perpétuelle de donner à chacun ce qui lui appartient. • La justice n est pas une vertu d État, CORN. Pomp. I, 1. • La justice n est qu une vive… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Justice Et Affaires Intérieures — Coopération policière et judiciaire en matière pénale La coopération policière et judiciaire en matière pénale (ex Justice et affaires intérieures, JAI) est le troisième et le plus récent des trois piliers instaurés par le Traité sur l Union… … Wikipédia en Français
Justice et Affaires Intérieures — Coopération policière et judiciaire en matière pénale La coopération policière et judiciaire en matière pénale (ex Justice et affaires intérieures, JAI) est le troisième et le plus récent des trois piliers instaurés par le Traité sur l Union… … Wikipédia en Français
Justice et Affaires interieures — Coopération policière et judiciaire en matière pénale La coopération policière et judiciaire en matière pénale (ex Justice et affaires intérieures, JAI) est le troisième et le plus récent des trois piliers instaurés par le Traité sur l Union… … Wikipédia en Français
Justice et Affaires intérieures — Coopération policière et judiciaire en matière pénale La coopération policière et judiciaire en matière pénale (ex Justice et affaires intérieures, JAI) est le troisième et le plus récent des trois piliers instaurés par le Traité sur l Union… … Wikipédia en Français
Justice et affaires intérieures — Coopération policière et judiciaire en matière pénale La coopération policière et judiciaire en matière pénale (ex Justice et affaires intérieures, JAI) est le troisième et le plus récent des trois piliers instaurés par le Traité sur l Union… … Wikipédia en Français